Op 18 december heeft Corno van Renssen zijn jaarlijkse kersttoespraak gehouden voor de collega's van GSBB. Hieronder lees je een gedeelte.
Het is december. De dagen zijn kort en het is lang donker. Het licht is schaars.
Dit is een mooi beeld van hoe het vaak is met onze cliënten als ze bij ons aankoppen. Het is op onze manier ons werk om hoop te brengen. Licht in de duisternis van een eenzaam bestaan in een wereld…
Een wereld die dan als eerste de opdracht geeft om zelfredzaam te zijn. Red jezelf maar.
Gelukkig wordt de laatste tijd steeds vaker een andere vraag gesteld:
Hoe kunnen we je bestaanszekerheid bieden?
Welke hulp heb je daarvoor nodig?
Hoe kan ík jou daarbij helpen?
Want de ontmoeting met een ander kan licht brengen.
Kom, ik help je wel, laat mij het even voor je doen.
Dan kijken we later wel weer wat je zelf kan.
Zo doen we ons ding. We kunnen hoop bieden.
Meer dan eens helpen we iemand er weer helemaal bovenop.
We kunnen er zijn, zien en luisteren.
Toch is het ding dat we doen best een zakelijk ding.
Vaak werkt het, soms ook niet.
Ik vind het mooi om dat beeld van licht in de duisternis even vast te houden. Want dat licht kunnen wij dus zijn, gewoon door elke dag ons werk te doen. Dat maakt ons werk zo ontzettend gaaf.
Cliënten en hun begeleiders kunnen bij het schijnsel van ons licht zien waar de ruimte zit – en wat er nog meer mogelijk is. En dan zal je zien dat het steeds lichter wordt.
Nog even en de dagen worden langer.
Het nieuwe jaar begint.
De lente komt, met tijd en ruimte voor nieuwe dingen.
Soms lijkt het wel alsof ze vanzelf groeien!
En kunnen we ons weer koesteren, in de stralende zon.
Ondertussen zijn we als bewindvoerders, mentoren en curatoren gewoon mensen. Dat betekent dat we zelf ook kwetsbaar zijn. Soms lukt het ons, een ander keer niet.
We kunnen er niet voor ieder ander zijn. Iemand moet open staan voor de hulp die we willen geven. Hulp is geven en ontvangen.
Dat gun ik onze cliënten en ook onszelf, dat we onze kwetsbaarheid herkennen en durven uit te spreken.
Dat klinkt makkelijk. De werkelijkheid is dat het moed vraagt.
Maar de beloning is groot: dat we er voor elkaar kunnen zijn.
Ik wens jullie goede kerstdagen
en een heerlijk 2020